Over de lat minder hoog leggen en geloven in jezelf
Als ik start met een blog wil ik dat die authentiek is. Het internet staat al zo vol met perfecte verhalen en hoe het allemaal zou moeten om gezonder, energieker en gelukkiger te leven. Ook ik zou pagina’s kunnen schrijven over ‘hoe je zo ideaal mogelijk leeft en werkt’, maar we weten allemaal dat het leven zo niet loopt. Meer zelfs, als we die perfectie zouden nastreven, wordt het eerder ongezond dan gezond.
Een zoektocht naar balans blijft ook gewoon een zoektocht die blijft duren. Balans bestaat niet, want dan ligt iets gewoon ‘vast’. Balans is een eeuwig overhellen naar alle diverse richtingen, maar elke keer ook weer terugkomen en blijven bewegen.
Als coach heb ik het voorrecht om naar de verhalen van mensen te mogen luisteren, mensen die zelf op zoek zijn naar een ander evenwicht, meer in balans met wie ze echt zijn. Ik krijg dus de kans om te luisteren naar al hun twijfels, naar de interne stemmetjes die ze tot dan toe enkel in hun hoofd hoorden, en in een gesprek misschien wel voor de eerste keer hardop uitspreken naar mij toe. Iedereen ervaart twijfels, zorgen, piekergedachten. Praat hierover! Mensen gaan je niet dom of raar vinden, ze gaan je twijfels kunnen verzachten, wegnemen of hervormen naar gedachten die je verder helpen. Want het mooie is dat het in de realiteit niet zo erg is dan hoe je het in je hoofd inbeeldt 😊.
Zelf heb ik super lang getwijfeld of ik wel zou beginnen bloggen op deze website. Ik heb in het verleden wel al geblogd ‘privé’ (klinkt zo lelijk he…), maar het idee dat mijn teksten niet ‘professioneel’ zouden zijn, hield me tegen. Alsof je, wanneer het over het werk gaat, je jezelf niet meer mag zijn? Niet bepaald duurzaam, geloof mij! Mijn doel is om authentieke verhalen te brengen, en dat betekent dus ook dat ik mijn authentieke kant laat zien. Die authentieke kant zie ik alle dagen bij mijn cliënten, en zij denken telkens dat zij de enige zijn die zo twijfelen aan zichzelf, zich zorgen maken, piekeren… Ik kan het niet hard genoeg zeggen. Iedereen doet dat!! Én je kan je denken ook stap voor stap omvormen naar een liefdevollere versie voor jezelf.
Ondertussen zette ik dus wél de stap om te starten met een blog, maak ik tijd om verhalen neer te schrijven die anderen zouden kunnen inspireren. Eén van de zaken die ik daarvoor moest doen was de lat voor mezelf minder hoog leggen. Nee, mijn blogs zullen niet allemaal inspirerend zijn voor iedereen, want iedereen is anders, dus perfect voor iedereen zal het nooit worden. Maar als ik met een verhaal één iemand kan raken, kan inspireren om iets te veranderen, om te groeien, zichzelf meer te appreciëren…, dan is een post goed genoeg! Zo verwees een cliënt die ik onlangs zag naar mijn vorige blogpost en hoe herkenbaar deze was voor zichzelf. Dan word ik helemaal warm vanbinnen en spring ik een denkbeeldig gat in de lucht 😊
Liefs,
Laura
